. 

Wciąż nowe prace potwierdzają, że wspierające otoczenie jest najważniejszym pojedynczym czynnikiem chroniącym przed traumą. 

Bezpieczeństwo nie może współistnieć z przerażeniem. 

Gdy się boimy, nic nas tak nie uspokaja jak łagodny głos lub pewny uścisk kogoś, komu ufamy. 

Przerażeni dorośli reagują na te same „pocieszajki” co dzieci: łagodny dotyk, kołysanie, zapewnianie, że ktoś większy i silniejszy wszystkim się zajmie, więc ty możesz spokojnie zasnąć. 

Żeby dojść do siebie, umysł, ciało i mózg muszą być przekonane, że mogą się bezpiecznie rozluźnić. A ma to miejsce tylko wtedy, gdy czujesz się bezpiecznie na najgłębszym „trzewnym” poziomie i możesz sobie pozwolić na połączenie tego poczucia bezpieczeństwa ze wspomnieniami minionej bezradności.

--Bassel van der Kolk

Reposted from szpilka3771